Bomen delen voedsel via zwammen

Dat de schimmeldraden van (mycorrhiza) zwammen in de bosbodem een belangrijke rol spelen in het leven van bomen was al bekend. We weten dat de paddenstoelen aan boomwortels mineralen als nitraten en fosfor leveren in ruil voor koolhydraten. Dit is een soort-afhankelijk proces: bepaalde paddenstoelen werken samen met bepaalde boomsoorten. Zoals de vliegenzwam hieronder vaak samenleeft met berken.

Vliegenzwam leeft vaak samen met berken.

Ook is inmiddels bekend dat de schimmeldraden in de bosbodem een uitgebreid communicatienetwerk vormen, waar de bomen in het bos op aangesloten zijn. Het Wood-Wide-Web zoals wetenschappers dit noemen. Dit communicatienetwerk stelt de bomen in staat informatie uit te wisselen over bedreigingen zoals vraat door insecten.

Recent is een Zwitsers onderzoek afgerond dat bij elkaar 5 jaar heeft geduurd. Daarbij ontdekten de wetenschappers, dat het schimmel-netwerk ook als een pijplijn dient om koolstof met elkaar te delen.
Dit onderzoek is op 14 april 2016 gepubliceerd.

...schimmeldraden in de bosbodem een uitgebreid communicatienetwerk vormen...

Samen delen
Op 45 meter hoogte werd in de kroon van Noorse sparren CO2 verspreid, dat met specifieke isotopen gelabeld was. Die isotopen stelden de onderzoekers in staat om de moleculen in de bomen terug te vinden. Bij het onderzoek keken ze vooral naar de haarwortels. Wat bleek? Ongeveer 40% van de koolstof die ze terugvonden in de wortels, was afkomstig van de buren. Er moet dus ondergronds uitwisseling hebben plaatsgevonden. Dat bleek dus via de schimmeldraden te gaan. Bomen delen de uit de lucht opgevangen koolstof dus met hun buren. Dat kunnen trouwens ook andere soorten zijn, Bij dit delen blijken bomen dus heel sociaal te zijn en niet te discrimineren.

De onderzoekers schatten op basis van de cijfers, dat per hectare jaarlijks zo'n 280 kilo koolstof ondergronds verdeeld wordt. Dit komt neer op 4% van de koolstof die in die periode uit de lucht wordt gehaald. Dit verschijnsel lijkt ook te kunnen verklaren hoe een bos in moeilijke omstandigheden, zoals extreme droogte, weet te overleven. Dit verklaart ook waarom solitaire bomen kwetsbaar zijn en vaak korter leven. Dit pleit ervoor om bomen steeds in groepen te planten.
Overleven is gewoon een kwestie van elkaar helpen, als het effe tegenzit.

Deze blog is een voortzetting van het boek Duurzaam groen en welzijn
Abonneer je op de nieuwsbrief: http://eepurl.com/bRSGNP
Deel dit bericht met je netwerk via onderstaande buttons.